Reis met Sjoerd part 2
Blijf op de hoogte en volg Joanita
07 Juni 2014 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Dag 8 28-05-2014
Heerlijk geslapen in de top-locatie van Nelson, enige minpuntje was de douche die maar niet warm wilde worden! Heerlijk (verzorgd) ontbijt in het hostel gehad en vervolgens zaten we rond 9 uur in de auto op weg naar Westport. We kwamen rond half 12 aan bij cape foulwinds (meest westelijke punt) en hebben daar een klein uurtje naar het lighthouse gewandeld. Echter, voordat we aan onze wandeling begonnen moest Jo plassen. Op zich niets aan de hand, maar ik dacht: "ik laat de deur even open zodat we f lekker frisse lucht in de auto hebben". Beetje fout gedacht, want toen ik terug kwam zat Sjoerd wild te gebaren en te roepen: "er zit een vogel in de auto! Waarom laat je die deur dan ook open?! Nu zit er een VOGEL in de auto!!". Ik kon mijn oren niet geloven, maar vooral mijn lach niet inhouden! Het was zo ontzettend hilarisch en het werd alleen maar grappiger toen die vogel door Sjoerd de auto (letterlijk) werd uit gekickt! So far onze ervaring met wild life!
Na de prachtige wandeling zijn we in de auto gestapt om naar het volgende hoogtepunt van Westport te rijden: de seal colony. Onderweg waren we nog even helemaal in shock, we zagen een echte kiwi! :) Normaal gesproken zitten de seals daar van sep-dec om hun jongen op te voeden. Het verschilt per seizoen maar er kunnen tussen de 20 en 200 zeehonden zitten! Wij hadden al in ons achterhoofd dat we wel eens pech konden hebben aangezien we niet in dat seizoen in westport waren. Onderweg naar het seals viewing point was er een ander platform gebouwd met een verrekijker waar je zowaar niet voor hoefde te betalen! Ik kijk dus door die verrekijker om zo een eiland een stukje uit de kust te bekijken op zoek naar vogels, maar toen ik keek zag ik iets heel anders: een zeehond!! Er was een soort zwembad in dat eiland ontstaan door erosie etc en daar lagen zo'n zes zeehonden baantjes in te trekken! Zo gaaf om te zien! Na een tijdje toch maar doorgelopen naar het 'echte' viewing point waar we nog eens zo'n 20-25 zeehonden (met baby's!) zagen! Zo fascinerend om die dieren in hun eigen omgeving te zien in plaats van in de dierentuin! We waren er heel erg van onder de indruk en voelde ons geluksvogels dat we ze hadden kunnen zien!
Na de zeehonden even Westport terug in gereden om te tanken, want dat kon de komende 100 km nergens en even boodschapjes te doen. Vervolgens in de auto gestapt op weg naar Punakaiki voor de pancake rocks. Daar kwamen we rond 3 uur 's middags aan en hebben we (Sjoerd) even heerlijk gek staan doen! Super gave foto's gemaakt! Van al die pancake rocks kreeg ik toch wel heel erg zin in echte pannekoeken en, heel erg slim, vooral toen ik de heerlijke pannekoekenlucht van het restaurant aan de overkant van de straat rook! Heel verstandig toch maar in de auto gestapt en richting Greymouth gereden waar we die nacht wilden gaan slapen. Deze stad was ooit een van de grootste aan de westkust, maar kwam op mij over als vervallen en verlaten. Niet heel erg spectaculair, maar wel erg lekker eten kwamen we later achter! Allereerst op zoek naar een hostel en dankzij de lonely planet hadden we die zo gevonden, die nacht zouden we gaan slapen in Noach's ark backpackers hostel. Ze hadden daar ook een super lieve labrador die aan de openhaard vast geplakt zat zo leek het wel en Sjoerd was natuurlijk gelijk verkocht. In tegenstelling tot bemoeierige vogels (Weka's), vindt hij honden wel erg leuk!
In het hostel ook maar gelijk alle foto's zitten organiseren en alle kaarten zijn nu weer leeg (ruim 500 foto's al gemaakt). Na al dat geregel kregen we toch wel honger en gingen we opzoek naar Olly's, een restaurant aanbevolen door de man van het hostel. Het was wel lastiger te vinden, want het zat achter een bar maar het eten was super lekker! Terug naar het hostel en lekker onder de wol gekropen.
Dag 9 29-05-2014
Vroeg opgestaan tussen alle dieren, want hoe meer ik in het hostel rond liep hoe meer het me duidelijk werd dat ze wel erg met dat ark-verhaal waren door geslagen! Behang, foto's, posters en beeldjes het kon niet gek genoeg!
Rond half 9 reden we vanuit Greymouth naar Franz Josef, waar we rond elf uur aankwamen. Verschillende tracks gelopen om de gletsjer vanuit verschillende punten te kunnen zien. Het had die nacht en onderweg behoorlijk veel geregend, waardoor er watervallen zaten op plekken waar ze niet hoorden en verschillende tracks gesloten waren door overstromingen! We konden dan ook jammer genoeg niet dichter dan 2km afstand van de gletsjer komen en hebben er dus slechts een glimp van kunnen opvangen, want door de regen hingen de wolken ook erg laag. We hadden nog wel een heel mooi meertje gevonden:'Peter's Pool'. Mooie foto's gemaakt en in een waterig zonnetje even zitten genieten van al het moois!
Sjoerd had vervolgens het idee om naar Fox Glacier door te rijden, zo'n 20 km verderop. Daar aangekomen eerst de Glacier access road genomen, maar hier was helaas precies hetzelfde het geval. Door de overstromingen konden we niet dichtbij genoeg komen en kon je de gletsjer nog niet goed zien. Toen we op het punt stonden om terug te gaan, zag Sjoerd een brug over de rivier lopen. Wij de auto aan de kant gezet en toen bleek dat je via die brug bij een ander view point kon komen. Dat dan ook maar even proberen! Lopen, lopen, lopen en op een bepaald punt begonnen we te twijfelen of we wel goed gingen. Nog even deze trap op en anders gaan we terug was Sjoerd zijn voorstel en het is maar goed dat we die trap nog op zijn gegaan! Wat had je daar een super uitzicht op de gletsjer! Terug gelopen en met de auto terug naar Frans Josef. Daar een hostel geregeld (YHA) en via het hostel ook gelijk een ice explorer tour voor de volgende dag geboekt: met de helicopter de berg op en daar een hike doen! :)
Bij de tour zat ook gratis entree voor de hotpools, maar we wilden eigenlijk na de tour gelijk door verder naar het zuiden. Bij de maatschappij gevraagd of we ook vandaag naar de hotpools mochten en ja wel dat mocht!
In het hostel spullen gepakt en rond half 4 lagen we heerlijk te dobberen! Er waren 3 baden van 36, 38 en 40 graden. Heerlijk om zo even te relaxen!
Na het zwembad hadden we allebei geen zin meer om te koken en gingen we dus, weer, uit eten. Dit keer bij een modern asian restaurant waar we heerlijk hebben zitten eten en drinken. Na 4 wijntjes / biertjes waren we behoorlijk aangeschoten en was het lachen, gieren, brullen (om half 9 's avonds!!). Rond half 10 lagen deze twee alcoholisten dan ook al heerlijk te slapen.
Dag 10 30-05-2014
De wekker ging vandaag om 9 uur pas, uitslapen geblazen dus! 9 uur mag inmiddels wel uitslapen genoemd worden, want normaal gesproken gaat de wekker rond half 7 af! Reden dat we langer konden slapen, was dat we de ice explorer tour vandaag gingen doen en er alleen nog ruimte was om 11:50u. Rustig douchen en ontbijten dus! Vervolgens even boodschapjes voor boven op de gletsjer gedaan (brood en müsli repen) en heerlijk in het zonnetje koffie gedronken! :) na twee dagen alleen maar regen te hebben gehad, was het heerlijk om uit het raam te kijken en een clear blue sky te zien! Dikke mazzel met het weer dus en er was dan ook geen twijfel over mogelijk of de tour door zou gaan.
Om 11:35 waren we bij de Franz Josef Glacier explorer en daar kregen we alles te horen over safety en moesten we ook een 'gezondheidsverklaring' tekenen. Schoenen, sokken, broek, jas , wanten en muts werden allemaal door hun geregeld, want het zou erg koud en nat worden boven. Bovendien kon het weer erg snel omslaan en moest je dus wel redelijk goed beschermd de berg op just in case. Naast de geboden kleding hadden we, op advies van de YHA, ons lekker dik ingepakt: trainingsbroek aan want denim was niet toegestaan, hempje, t-shirt, vest en jas waren thuis al aangetrokken.
Als marsmannetjes gingen we richting de helicopter en hop de gletsjer op! Ongeveer 5 minuten later stonden we op het ijs en was het tijd onze spikes onder te binden. Het was erg wennen om daar op te lopen, maar gelukkig had Phill, onze gids, enkele tips om ons op de been te houden. Waar wij ons door onze kleding amper konden bewegen, liep onze Phil in een korte broek en t-shirt rond! Hij had een grote pikhouweel bij en daarmee maakte hij de weg op de gletsjer voor ons vrij. Eerst gingen we omhoog richting de skyline (hoogste punt wat mogelijk was) en moesten we over uitgehakte trappen, door uitgesleten grotten en door de scheuren (soms 2 a 3m verschil) lopen! Zo ontzettend cool maar ook zo ontzettend warm!! De receptioniste bleek niet helemaal eerlijk te zijn geweest want het was beslist niet koud op de gletsjer! Met de volle zon in de rug en al het klimmen en klauteren liep het zweet al gauw over onze ruggetjes en bij de eerste mogelijkheid werden er dan ook gauw lagen kleding uit gedaan!
Op den duur hoorden we een hoop geroffel en gedonder en bleken er stenen naar beneden te vallen van de berg aan onze linker kant. De grootte van de stenen was niet misselijk want zelfs van zo'n 300m waren de vallende rotsen duidelijk te zien! Een grote stofwolk rees dientengevolge op uit het dal en bleef een tijd lang hangen. Daaruit konden we dus ook gelijk opmaken dat er echt geen zuchtje wind stond! Phil vertelde ons dat het vallen van de rotsen zo'n een keer in de drie maanden voorkomt, dubbele mazzel dus! Rond 4 uur waren we dan eindelijk terug bij het helicopterplatform en mocht ik uiteindelijk voorin de heli zitten!
Na de hele tocht spullen terug af gegeven en daarna was het tijd voor een biertje en snacks! In de laatste zonnestralen heerlijk zitten (na)genieten. Vervolgens toetje voor na het eten gekocht en een tweede nacht bij de YHA geboekt. Pech was alleen dat de KiwiExperience bus ook net hier was aangekomen en bijna alles volzat. Toen maar voor een nachtje double room met badkamer geboekt, wat een luxe!
Dag 11 31-05-2014
We probeerden die dag op tijd uit het hostel bij Franz Josef weg te rijden, maar het is toch wel te merken dat mister 'relaxed' 's ochtends moeite heeft om op gang te komen. Zodoende dat om 7.00 de wekker ging en we iets over 9 daadwerkelijk richting Wanaka reden. De weg zou behoorlijk zwaar worden gezien de vorst (we moesten de ruit krabben!) en recente rock fall bij Diana falls in de haastpass. Eerst dus maar tanken en ontbijt halen bij het kleine (en enige) supermarktje in het stadje. Sjoerd heeft practisch de hele weg gereden en we waren er veel sneller dan verwacht. Onderweg schitterende meren en uitzichtpunten gehad met een clear blue sky! Rond half een kwamen we in Wanaka aan en zijn we eerst het hostel (+membership) bij YHA gaan regelen. Daar ook gelijk geïnformeerd naar de skydive, want Wanaka is een van de mooiste plekken om te springen, en de man van het hostel verwees ons daarvoor gelijk door naar het vliegveld.
Onderweg de auto bij het meer geparkeerd om even goed met Sjoerd te overleggen waar we wilden gaan springen: Wanaka of Queenstown en toen bleek Sjoerd opeens twijfels te krijgen. Het was toch wel erg heftig en hoog en eng en daar zag mnr de brandweerman wel erg tegenop. Na flink wat woorden toch naar het vliegveld gereden om in ieder geval eens te vragen hoe en wat. Daar aangekomen bleek dat ze meteen plek voor ons hadden en we ook diezelfde dag nog konden gaan! Voor Sjoerd nog een speciale video gekeken zodat hij een beter beeld zou krijgen van wat hij kon verwachten en na het zien werd de knop dan definitief doorgehakt: hij ging niet mee. Dat voelde voor mij wel heel erg als een teleurstelling, want ik wilde diezelfde ervaring graag met iemand delen en bovendien had Sjoerd het me beloofd en had ik mij er heel erg op verheugd.
Uiteindelijk toch ervoor gekozen om wel zelf te gaan, want het was een super mooie dag, geen wolkje aan de lucht en een fantastische locatie! Allerlei formulieren getekent, pakket en hoogte gekozen (grootste en hoogste wat er was, want he dit doe je maar een keer), warmere kleren aangetrokken en vervolgens naar de 'garage' om mijn overall, harnas, wanten en speciale muts aan te krijgen. Daar ontmoette ik ook Chris, mijn beautiful stranger, en de man die met mij mee zou springen om mij te filmen. Na nog geen uur nadat ik op t vliegveld was aangekomen, liep ik dan naar het vliegtuig om op te stijgen! Heel erg spannend maar niet echt 'eng', ik had het volle vertrouwen in Chris die al meer dan 3000 sprongen op zijn naam had staan en die heel erg begripvol en zorgzaam met mij omging.
Het duurde behoorlijk lang voordat het vliegtuig uiteindelijk de 15.000 feet had bereikt en we dan echt gingen springen, maar toen we het vliegtuig uitsprongen ging het allemaal zo ontzettend snel!
De wind raast om je oren, je bewegen kost heel veel moeite door de weerstand die je hebt van de valsnelheid en het is onmogelijk om alles wat je ziet volledig in je op te nemen! Echt een waanzinnige ervaring en beslist met geen woord te omschrijven! Gelukkig heb ik meer dan 40 foto's en een filmpje om alles opnieuw te kunnen beleven en jullie iets ervan te laten zien! :)
Na de sprong even op het materiaal gewacht en vervolgens doodgewoon boodschappen gedaan voor het eten van die avond, wat was dat bizar: back to normal!
Nog even gaan borrelen bij the lake bar, de naam zegt het al: met een super uitzicht op t meer, en uiteindelijk rolden we rond 7u de bar weer uit. Tijd om de zalm, broccoli en aardappeltjes klaar te maken en lekker op te eten. Na een heftige dag uiteindelijk doodmoe in slaap gevallen.
Dag 12 1-06-2014
Rond acht uur uit bed, even douchen en ontbijten om vervolgens naar Queenstown te gaan! Sjoerd had nog een Nederlander aangeschoten die hij had zien ruiten krabben met de vraag of we zijn krabber misschien even mochten lenen aangezien er een dikke ijslaag op de voorruit lag. Terwijl hij de auto aan het regelen was, had ik Jucy gebeld voor de cruise die we via grabone hadden aangeschaft en de cruise gereserveerd voor dinsdag 3 juni om 9:45.
Onderweg nog gestopt bij mt Iron en deze berg in zo'n 1.5 uur beklommen (koud koud koud en vermoeiend!) waardoor we rond half 12 terug waren bij de auto. Helaas pindakaas hadden we last van laaghangende wolken waardoor we de wandeling niet voor het uitzicht maar voor onze conditie hadden gemaakt, maar wel erg lekker zo vroeg!
Vervolgens mister Schumacker weer achter stuur gekropen (gesprint) en naar Queenstown gereden. In Queenstown wederom clear blue sky en wat is die stad waanzinnig mooi zeg! Omringd door bergen en aangrenzend aan een diepblauw en kristalhelder meer! Wat rond gelopen, gelunched en vervolgens met de gondola omhoog om de skyline van Queenstown te kunnen zien! Wederom zo ontzettend mooi en indrukwekkend! Warme chocomelk gedronken binnen om op te warmen en weer terug naar beneden gegaan. Door het stadje gelopen, souvenirs voor mama en rowena gekocht en langs de I-site om te informeren over de public holiday, queensday, die morgen is. Gelukkig zullen we er niet veel last van hebben, want winkels etc zijn hier gewoon open!
Als diner hebben we de beroemde Fergburger gegeten, een hamburger bijna net zo groot als je gezicht, zo slecht maar zo lekker! Een afzakkertje bij de bar gedronken en toen heerlijk kaartspelletjes in het hostel zitten spelen tot het tijd was om de stokken kaarten in te leveren. Morgen gaan we naar Te Anau om dinsdag op tijd bij milford sound te zijn voor de cruise! Exciting!
Dag 13 02-06-2014
Rond 10 uur stapten we in de auto om een paar boodschapjes in Queenstown te doen, vandaag was immers queensday en zijn veel winkels gesloten, en vervolgens reden we rond half 11 naar Te Anau. Rond een uur kwamen we aan bij het YHA hostel en hebben we daar eerst onze spullen neergezet en een eitje gebakken voor de lunch. Daarna zijn we iets buiten Te Anau een stukje van het kepler (baloon loop) track gaan lopen. Wat was het stil en ontzettend groen in dat prachtige bos! Sjoerd heel de weg op zoek naar kiwi's want we liepen in een kiwizone gebied, maar helaas geen kiwi gezien. Wel een erg dapper klein zwart vogeltje wat op je af kwam in plaats van wegvloog!
Nog naar een uitzichtpunt aan het lake gereden/gelopen bij de controlgates. Hiermee regelen ze de waterstand van Lake Te Anau en het aangrenzende lagerliggende meer. Erg leuk om te zien en vooral Sjoerd was even helemaal in zijn element (ik ben waarschijnlijk te erg verwend met de deltawerken). Helaas was het die dag erg bewolkt (en koud!) dus een erg mooi uitzicht hadden we niet.
We besloten dan ook om het die middag om 4 uur voor gezien te houden en lekker thee en chocolade in het hostel te doen. Op de bank bij de openhaard heerlijk relaxed boekje gelezen en spelletjes gedaan, tussendoor even onze kip in de oven gedaan en uiteindelijk om half 7 heerlijk kip en salade gegeten! Wat een feestmaal en wat een heerlijke middag, want al dat reizen is erg vermoeiend en even niks doen was dan ook erg lekker!
Na het eten nog Amerikaans gejokerd, zitten pesten en vervolgens redelijk op tijd naar bed want de volgende dag zou de wekker om 5.30 gaan! Dan is namelijk de juicy milford sound cruise geboekt om 9.45 in milford sounds, zo'n 2.5 uur rijden van Te Anau!
Dag 14 03-06-2014
De wekker ging om 5.30, want we hadden om 9.45u de Juicy Milford Sound Cruise geboekt. Erg vroeg, maar we kregen het toch voor elkaar om op tijd te vertrekken (incl de salade uit de koelkast die we bijna vergeten waren). Om half 7 zaten we dan ook in de auto en het eerste uur reden we nog in het donker! Het was gelukkig niet al te koud in Te Anau, dus hoefden we niet te krabben. Rond half 8 begon het langzaam lichter te worden en dat was maar goed ook! Hoe dichter we bij Milford Sound kwamen hoe kouder het werd! We hadden een paar glijpartijen onderweg, maar gelukkig had mnr Schumacker alles onder controle (mevr Schumacker mocht die ochtend absoluut niet achter stuur plaatsnemen). We waren erg vroeg bij Milford Sound ondanks een kleine plaspauze bij de Homler Tunnel, al die groene thee gaat op den duur toch zijn werk doen denk ik. Erg grappig want bij de terminal kwam ik 4 stagiaires tegen die ik kende van nzi in Auckland! Wat een klein wereldje eigenlijk he?!
Het was heel koud in Milford Sound en we verheugden ons dan ook op de lekkere warme boottocht! Niets was echter minder waar, want de kachels mochten dan wel op volle toeren werken maar de deur naar het achterdek bleef wagenwijdt openstaan! Anderhalf uur zitten verkleumen op de boot dus, maar gelukkig was er wel gratis thee en koffie aan boord om in ieder geval van binnen warm te blijven! Milford Sound zelf was echt prachtig en achteraf waren we blij dat we af en toe de kou op het achterdek hadden getrotseerd voor een paar prachtige foto's want die waren toch wel echt de moeite waard!
Na de tour snel terug naar de auto, waarbij we beiden nog bijna op ons gat lagen want het parkeerterrein was aangevroren, om daar de kachel lekker hoog op te stoken. Op de terugweg naar Te Anau nog bij de mirror lakes gestopt en een paar foto's gemaakt en vervolgens eerst gelunched bij 'the fat duck' in Te Anau. Na de lunch doorgereden naar Invercargill waar we rond 4 aankwamen. Hostel uit de lonely planet gekozen en uiteindelijk kwamen we aan bij Sparky's backpackers.
Een heel zenuwachtige man liet ons de kamer zien en vertelde een en ander over het reilen en zeilen in het hostel. Het was een erg merkwaardige man, maar alles zag er prima uit dus we hadden niet echt te klagen. Boodschappen gedaan en toen we terug kwamen bleek Sparky zelf thuis te zijn. Nog meer instructies en 'besparende' regels gekregen en een hoop voorbeelden en verhalen uit de praktijk te horen gekregen van wat NIET de bedoeling was. Na al dat geklets kregen we wel erg dorst en zijn we naar het centrum gelopen op zoek naar een bar. Bij een Ierse pub wat gaan drinken nadat we het centrum verkend hadden en vervolgens rond half 7 weer op 'huis' aangelopen. Terug gekomen in het hostel raakten we met een Duitse jongen aan de praat en die is vervolgens gezellig bij ons met het eten aangeschoven. We hadden immers toch genoeg spaghetti voor een heel weeshuis onderhand. Tijdens het koken bleek dat we meer in een soort homestay terecht waren gekomen. Wel eentje met een overspannen eigenaar want die stomme old Sparky bleef maar doorzagen over het licht, de kachel, de afzuigkap en het waterverbruik. Om gek van te worden! Samen met de Duitse jongen ook heerlijk de draak met hem zitten steken! Onze plannen om een spelletje te doen of de hottub in te gaan gingen door dit gezellige geklets dan ook niet meer door en uiteindelijk werden we rond 10 uur door Sparky naar bed gestuurd!
Week 3 dag15 04-06-2014
Rond 8 uur de wekker gezet, want we hadden met de Duitse jongen om 9 uur afgesproken om weg te rijden. Hij wilde immers ook naar Dunedin gaan en wij hadden een koektrommeltje waar hij vast nog wel in zou passen! Tussen alle koffers, backpacktassen, jassen en slaapzakken was inderdaad nog een klein zitplaatsje voor onze lifter! We kwamen rond 12 uur aan in Dunedin en gingen naar wat wij dachten het YHA hostel. Daar aangekomen bleek dit niet meer een YHA hostel te zijn, maar anyways een plek om te slapen hadden we toch nodig! Even de spullen binnen gezet, met Sjoerd overlegd of we de dag samen of met z'n drieën door gingen brengen (Sjoerd had liever met z'n tweeën), Jo kon vervolgens de Duitser 'dumpen' want Sjoerd was opeens druk bezig de auto op te ruimen en uiteindelijk de auto op een day parking buiten het centrum geparkeerd. Op de terugweg koffie bij de Starbucks gedaan, in het hostel lunch gemaakt en vervolgens de stad verkennen. We gingen eerst naar het Railway station, bleek onze auto vlakbij te zijn geparkeerd, en daarna Speight's brewery tour gedaan. Heel leuk om de hele geschiedenis en oude brouwlokalen van de brouwerij te zien! Na de tour 30 min onbeperkt biertjes proeven en daar hebben we dan ook, samen met het koppel uit Brabant wat we hadden leren kennen, dankbaar gebruik van gemaakt! In de souvenirswinkel nog een hele gave bierhandschoen gekocht en staan ouwehoeren met de verkoper daar. Uiteindelijk toch tijd om naar huis te gaan! We liepen nog een eindje met het koppel mee en hun bleken uiteindelijk vlakbij ons hostel geparkeerd te hebben! Op naar de countdown voor boodschappen en toen in het hostel gekookt en nog een spelletje schaak gespeeld.
Dag 16 05-06-2014
Ditmaal de wekker om 7:30 uur gezet. Sjoerd ging de auto van de crèche ophalen, want deze stond op een dagparking waar hij voor 9 uur weg moest zijn. Auto snel voor het hostel neergezet om te kunnen ontbijten. Dit werd echter ruw onderbroken doordat de parkeerwacht eraan kwam. We hadden tenslotte weer is geen losgeld op zak voor de betaalautomaten. Sjoerd snel onze spullen gepakt en ging net doen alsof hij de auto stond in te laden, zodat ik de afwas nog even kon doen en we zo rond half 10 weg konden rijden. Het plan was om richting het kasteel te rijden op het schiereiland bij Dunedin, vlak voor vertrek hoorde we dat het 30 dollar entree per persoon zou kosten. Dit idee hebben we maar laten varen en zijn richting het uiterste puntje van het schiereiland gereden. Hier zouden zeehonden, pinguïns en albatrossen zich huisvesten. Daar aan gekomen bleken de albatrossen in grote getallen aanwezen te zijn, de zeehonden familie lag lang uit op de rotsen te slapen en van de pinguïns was geen spoor te bekennen. Na even rond gekeken te hebben zijn we weer richting Dunedin gereden, we hadden tijdens de brewery tour gehoord dat er in de chocolade fabriek ook rondleidingen gegeven zouden worden. Auto geparkeerd en wij op naar de chocolade fabriek, hier bleek dat op het moment wij de kaartjes kochten de tour gelijk zou beginnen. Wat een geluk! Op naar de zoetigheid. Na alle hygiene voorschriften gingen we de fabriek in. Bij binnenkomst kregen we een zakje met 1 reep chocolade erin, maar dit zakje zou gedurende de tour steeds verder gevuld worden. Onze tourgids leek wel een beetje op een oempaloempa, als of hij zo uit de film gestapt was van Charlie en de chocoladefabriek. Hij liep rond in een wit shirt met een paarse tuinbroek en een paars petje. Gurende de tour kregen we te horen dat europeanen gemiddeld 12 kilo chocolade eten per jaar, wereldwijd het hoogste aantal kilogram. De tour werd beëindigd met een waterval van 1000 liter gesmolten chocolade. Prachtig om te zien. Eenmaal bij de uitgang zaten onze tasjes vol met chocolade en gingen we op naar de Starbucks om nog even lekker koffie te doen voordat we richting Mount Cook zou rijden. Rond 14:00 uur vertrokken we dan ook eindelijk richting Mount Cook. Dit zou een rit van 5 uur worden, maar we kwamen rond 18:15 uur aan bij het hostel. Na onze spullen binnen gezet te hebben zijn we naar de bar & grill gelopen om ons zelf op heerlijke spareribs met een pilsje te trakteren. Terug in het hostel nog scrabble zitten spelen om vervolgens lekker onder de dekens te kruipen, terwijl de regen met bakken uit de lucht gezet kwam.
Dag 17 6-6-2014
Om 8:30 uur schrokken we wakker van de wekker. Gordijnen gingen open en tot onze grote schrik zagen we wolken en regen. Daar ging ons plan om richting het uitzichtpunt van Mount Cook te lopen. Eerst op ons gemak zitten ontbijten om vervolgens de plannen te gaan maken. Mount Cook zien konden we wel vergeten dus op naar Lake Tekapo in de hoop dat we daar beter weer zouden hebben. Op de weg naar Lake Tekapo eerst bijna schapen aangereden, want die liepen daar gewoon op en langs de weg. Toen bij Peters lookout nog even gestopt om foto's te maken van het prachtige meer dat zelfs met bewolking prachtig blauw was. Na wat foto's wilden we onze weg vervolgen, maar op het moment dat we de parkeerplaats af wilden rijden zag onze Schumacher het Nederlandse koppel van de brewery tour de parkeerplaats oprijden. Wat een toeval! Nog even een praatje gemaakt en toen echt onze weg vervolgd richting Lake Tekapo. Eenmaal daar aangekomen bleken de laaghangende wolken op Mount Cook te zijn gebleven, maar de regen kwam ook hier naar beneden. Tijdens de koffie stop de weersvoorspelling gevraagd en het leek niet veel beter te worden. Wat foto's geschoten bij het beroemde meer en toen onze weg doorgezet naar Kaikoura. Het bleek een lange rit te zijn, dus misschien geen heel goed idee. Mister Schumacher had het stuur inmiddels overgenomen en zou wel even doorrijden naar onze eindbestemming. Hier bleken we uiteindelijk rond 19:00 uur aan te komen. Snel inchecken en op naar een winkel voor de laatste boodschappen. Op de terugweg naar het hostel pizza's gehaald om deze vervolgens op te eten in het hostel. Na nog een spelletje gedaan te hebben was het inmiddels tijd om onze ogen te gaan sluiten.
Dag 18 7-6-2014
Wat een ochtend.... Geen wekker deze dag, even wat tijd om uit te slapen. Dit resulteerde er dan ook in dat er pas om 10:30 uur ontbeten werd. Hierna gingen we maar eens bedenken wat we wilden gaan doen vandaag. Na even voor het informatiebord te hebben gestaan en wat folders door te hebben gekeken, viel ons oog op kajakken op zee. Gezien het weer leek ons dit een mooie dag voor deze activiteit, geen zon maar ook geen regen. Aangezien het winterseizoen hier is aangebroken, was het maar de vraag of er vandaag een tour zou zijn en of we hier nog op tijd voor waren. We sprongen na het 'zoeken' dus in de auto en gingen naar het kantoor voor meer info. Daar aangekomen bleek dat Matt nog plaatsen vrij had voor de tour van 1 pm en we met z'n vijven de zee op zouden gaan. We hadden iets meer dan een uur voordat de tour begon en dus gingen we naar een 'scenic reserve lookout point' wat Sjoerd in de lonely planet had gevonden. Daar aangekomen bleek dat het een zeehonden kolonie punt was en dat je echt heeeeel dichtbij de zeehonden kon komen! Heel erg gaaf!
Snel terug naar het hostel, omgekleed en spullen gepakt en terug naar het kajak-kantoor! We waren precies op tijd en zijn Matt, onze gids, gevolgd naar south beach bay waar we de kajaks ingingen! We hadden een 2 persoonskajak dus Jo vanvoren en Sjoerd achterin. We gingen rond half 2 het water in en kwamen er na zo'n 6 km kajakken om 4 pm weer uit! Heel veel zeehonden, een paar blue pinguïns, albatrossen en bijna een groep Orka's gezien! Matt kreeg namelijk over de radio van vissers te horen dat deze in de omgeving gespot waren. Wat een gave dag! Aan het einde van de dag kregen we zelfs nog zon en na het kajakken zijn we, op aanwijzingen van Matt, nog naar het hoogste punt van Kaikoura gereden om daar een schitterende zonsondergang te zien!
Vervolgens lekker het hostel terug in en met een wijntje / biertje en chipje een spelletje gedaan. Zelf weer eens gekookt en nu een heerlijk relaxed avondje voor de boeg! :)
-
07 Juni 2014 - 16:42
Ton En Ina Wieringa:
Jongens wat een fantastisch verhaal. Jullie genieten van iedere dag suuuper!!!!!!!!!! -
08 Juni 2014 - 00:15
Els:
Prachtig !!!! Thkx
-
08 Juni 2014 - 18:13
Peter:
Hoi vakantiegangers,
prachtig die vakantie verhalen en al die mooie belevenissen.
geniet nog maar ff lekker van dat schitterende zuidereiland voor jullie naar Australie vertrekken.
have a nice trip !!!
-
21 Juni 2014 - 00:20
Opa En Oma :
Hallo Joanita en Sjoerd,
Wat een verhaal weer jullie hebben straks wel heel veel foto boeken en verhalen.
Wij zijn weer thuis en hebben werk aan de tuin haha.
Hou alles heel.
En blijf genieten.
Liefs van ons xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley