Rijst met ketchup en gebakken banaan met mayo
Blijf op de hoogte en volg Joanita
26 Augustus 2016 | Indonesië, Sintang
Hi allemaal!
We zijn nu drie dagen onderweg en hebben al een heleboel spannende dingen mee gemaakt. Woensdag 24 augustus om 11:06 vertrok onze trein naar Schiphol waar we om 13:43 aankwamen. In de trein hadden we genoeg te doen, want ome Corne was de code van zijn cijferslot vergeten! Na alle 1000 combinaties te hebben geprobeerd, kwamen we tot de conclusie dat het slot wel kapot moest zijn en gelukkig had Margriet voor een reserve (met sleuteltjes) gezorgd!
Op Schiphol werden we hartelijk ontvangen door Sjoerd, die ons uit kwam zwaaien. Alle bagage ingechecked, extra beenruimte geregeld en nog koffie gedronken bij de Starbucks (dit hebben we eigenlijk op ieder vliegveld nog gedaan). Toen was het om 15:30 tijd om richting de douane en te gaan boarden voor ons vliegtuig. Alles verliep gelukkig op rolletjes! Het vliegtuig had veel last van turbulentie en de motoren waren (helaas) luid en duidelijk te horen, maar na 14 uur vliegen kwamen we heelhuids aan in Jakarta waarna we gelijk de vlucht naar Pontianak konden pakken. Er moest ook nog voor liquide middelen worden gezorgd en zo pinde eenieder van ons zo'n twee miljoen Rupia (140 euro) en voelde we ons de koning te rijk!
Met een (volgens Margriet) hele dure taxi vervolgens naar ons hotel gegaan en daar zo'n twee uur lang ingechecked. We hadden een Nederlandse reservering bij ons en dit zorgde voor de nodige consternatie. Er werden vele vragen op ons afgevuurd en gelukkig kon Margriet goed uit de voeten met haar Engels/Indonesisch, maar dit sloot enkele misverstanden niet uit: "you want window?" "Yes that would be nice, if possible" wat resulteerde in twee kamers zonder ramen :p. Uiteindelijk kregen we dan onze kamer (die van ons was drie stappen van de receptie vandaan) en konden we gaan eten.. Hier begon gelijk de tweede ervaring met een volledig Indonesische kaart waarop eigenlijk alleen Nasi Goreng ons bekend voorkwam! Corne nam de sambalversie (waarvan de tranen hem letterlijk in de ogen kwamen te staan) en de ladies namen allemaal de lemon grass nasi goreng inclusief bakje ketchup. Erg lekker, maar moeilijk te plaatsen wat je nu eet. Gelukkig wel 'lekker Hollands' met een Bintang (biertje) erbij en een toetje achteraf namelijk gebakken banaan met chocolade en als topping Mayonaise. Rare combinaties maar allemaal blijk van het feit dat ze wilden voldoen aan onze westerse normen. Nadat we de mayonaise er hadden afgeveegd, waren de bananen echter prima te eten en konden we met een goed gevulde buik gaan slapen. Dachten we... Op het moment dat we in bed gingen liggen, was het in Nederland zo'n 16:30 en dit was goed te merken aan het klaarwakkere gevoel. De drukke geluiden van de airco, receptie (gescheiden door een gipswandje) en rinkelende telefoon hielpen niet echt om de slaap te vatten en pas tegen de ochtend vielen we pas echt lekker in slaap.
Helaas ging een uur later onze wekker om het laatste deel van onze reis af te leggen: van Pontianak naar Sintang. Op het vliegveld werden enkele fotomomenten ingelast voor de lokale bevolking die duidelijk een andere Daniël Craiq (007) voorgeschoteld krijgen dan wij Westerlingen, want zij zagen de acteur in Corne terug en dat maakte hem zeer populair (wij vonden daarentegen Corne meer op George Clooney lijken). Een gammel vliegtuigje met proppellers en vier stoelen op een rij met daartussen een gangpad moest ons naar het laatste station brengen en gelukkig deed het dat ook!
Op het vliegveld werden we opgehaald door Dwi, een vrouw die voor Vader Jaque werkt, en een vriend van haar Hendra, die ons naar Vader Jaque reed. We werden daar hartelijk ontvangen door enkele lokale meisjes die ons een traditionele 'sjawl' overhandigden en uiteraard door Vader Jaque zelf. Onder het genot van Tuak, de lokale rijstwijn, werden de eerste gesprekken gevoerd en deze werden later voortgezet aan de eettafel. Allemaal onbekend koud eten (ei, aardappel, groente, rijst en een soort tofu), maar met de satesaus erg lekker!
Straks worden we door Hendra meegenomen naar de nabije Chinatown, waar hij zelf ook woont/een winkeltje heeft en Vader Jaque heeft gevraagd aan het Orangutan Centre of we daar morgenochtend kunnen gaan kijken! We zijn enorm benieuwd en laten het allemaal maar over ons heenkomen. Tot zover vallen de hoeveelheid insecten en enorme hitte ons nog mee en we hopen van harte dat dit zo blijft!
Liefs,
Joanita en Rowena
We zijn nu drie dagen onderweg en hebben al een heleboel spannende dingen mee gemaakt. Woensdag 24 augustus om 11:06 vertrok onze trein naar Schiphol waar we om 13:43 aankwamen. In de trein hadden we genoeg te doen, want ome Corne was de code van zijn cijferslot vergeten! Na alle 1000 combinaties te hebben geprobeerd, kwamen we tot de conclusie dat het slot wel kapot moest zijn en gelukkig had Margriet voor een reserve (met sleuteltjes) gezorgd!
Op Schiphol werden we hartelijk ontvangen door Sjoerd, die ons uit kwam zwaaien. Alle bagage ingechecked, extra beenruimte geregeld en nog koffie gedronken bij de Starbucks (dit hebben we eigenlijk op ieder vliegveld nog gedaan). Toen was het om 15:30 tijd om richting de douane en te gaan boarden voor ons vliegtuig. Alles verliep gelukkig op rolletjes! Het vliegtuig had veel last van turbulentie en de motoren waren (helaas) luid en duidelijk te horen, maar na 14 uur vliegen kwamen we heelhuids aan in Jakarta waarna we gelijk de vlucht naar Pontianak konden pakken. Er moest ook nog voor liquide middelen worden gezorgd en zo pinde eenieder van ons zo'n twee miljoen Rupia (140 euro) en voelde we ons de koning te rijk!
Met een (volgens Margriet) hele dure taxi vervolgens naar ons hotel gegaan en daar zo'n twee uur lang ingechecked. We hadden een Nederlandse reservering bij ons en dit zorgde voor de nodige consternatie. Er werden vele vragen op ons afgevuurd en gelukkig kon Margriet goed uit de voeten met haar Engels/Indonesisch, maar dit sloot enkele misverstanden niet uit: "you want window?" "Yes that would be nice, if possible" wat resulteerde in twee kamers zonder ramen :p. Uiteindelijk kregen we dan onze kamer (die van ons was drie stappen van de receptie vandaan) en konden we gaan eten.. Hier begon gelijk de tweede ervaring met een volledig Indonesische kaart waarop eigenlijk alleen Nasi Goreng ons bekend voorkwam! Corne nam de sambalversie (waarvan de tranen hem letterlijk in de ogen kwamen te staan) en de ladies namen allemaal de lemon grass nasi goreng inclusief bakje ketchup. Erg lekker, maar moeilijk te plaatsen wat je nu eet. Gelukkig wel 'lekker Hollands' met een Bintang (biertje) erbij en een toetje achteraf namelijk gebakken banaan met chocolade en als topping Mayonaise. Rare combinaties maar allemaal blijk van het feit dat ze wilden voldoen aan onze westerse normen. Nadat we de mayonaise er hadden afgeveegd, waren de bananen echter prima te eten en konden we met een goed gevulde buik gaan slapen. Dachten we... Op het moment dat we in bed gingen liggen, was het in Nederland zo'n 16:30 en dit was goed te merken aan het klaarwakkere gevoel. De drukke geluiden van de airco, receptie (gescheiden door een gipswandje) en rinkelende telefoon hielpen niet echt om de slaap te vatten en pas tegen de ochtend vielen we pas echt lekker in slaap.
Helaas ging een uur later onze wekker om het laatste deel van onze reis af te leggen: van Pontianak naar Sintang. Op het vliegveld werden enkele fotomomenten ingelast voor de lokale bevolking die duidelijk een andere Daniël Craiq (007) voorgeschoteld krijgen dan wij Westerlingen, want zij zagen de acteur in Corne terug en dat maakte hem zeer populair (wij vonden daarentegen Corne meer op George Clooney lijken). Een gammel vliegtuigje met proppellers en vier stoelen op een rij met daartussen een gangpad moest ons naar het laatste station brengen en gelukkig deed het dat ook!
Op het vliegveld werden we opgehaald door Dwi, een vrouw die voor Vader Jaque werkt, en een vriend van haar Hendra, die ons naar Vader Jaque reed. We werden daar hartelijk ontvangen door enkele lokale meisjes die ons een traditionele 'sjawl' overhandigden en uiteraard door Vader Jaque zelf. Onder het genot van Tuak, de lokale rijstwijn, werden de eerste gesprekken gevoerd en deze werden later voortgezet aan de eettafel. Allemaal onbekend koud eten (ei, aardappel, groente, rijst en een soort tofu), maar met de satesaus erg lekker!
Straks worden we door Hendra meegenomen naar de nabije Chinatown, waar hij zelf ook woont/een winkeltje heeft en Vader Jaque heeft gevraagd aan het Orangutan Centre of we daar morgenochtend kunnen gaan kijken! We zijn enorm benieuwd en laten het allemaal maar over ons heenkomen. Tot zover vallen de hoeveelheid insecten en enorme hitte ons nog mee en we hopen van harte dat dit zo blijft!
Liefs,
Joanita en Rowena
-
26 Augustus 2016 - 13:52
Erik:
Klinkt geweldig, de eerste avonturen overwonnen. ..keep us posten! ! -
26 Augustus 2016 - 14:12
Opa En Oma:
We hebben de vliegreis gevolgd op de tablet leuk om te zien.
En verschillende keren met jullie moeder geappt.
En nu al zo'n leuk verhaal we kijken al uit naar de volgende.
Groetjes opa & oma -
26 Augustus 2016 - 18:24
Petra:
Wij hangen aan jullie lippen! -
26 Augustus 2016 - 18:48
Coby :
Ha de gezusters de Pagter
Na zo,n lange reis al een verslag te lezen dat is een verrassing. Het is net of ik een beetje meereis vanuit mijn stoel.
Zal het morgen ook aan oma en Anke doorvertellen, die zijn ook erg benieuwd hoe de reis verlopen is to zover.
Heel veel plezier en groeten aan Corne en Margriet.
Succes bij jullie volgende activiteiten. Ben nu al reuze benieuwd !, -
26 Augustus 2016 - 19:09
Natasja:
-
26 Augustus 2016 - 22:35
Els:
Wat heerlijk om jullie verhaal te lezen. Wat kun je het toch lekker " smeuig" schrijven. Heel fijn dat je er de tijd voor neemt en ons lekker laat meegenieten. ...super trots en dikke kus -
26 Augustus 2016 - 22:48
Christine:
Vol spanning hebben wij jullie reis gevolgd en mooie foto's gezien van vertrek ...Dank voor jullie mooie verslag van de eerste dagen ...wensen jullie (nogmaals) veel geluk op jullie avontuur !!! -
27 Augustus 2016 - 10:44
Ina Wieringa:
Leuk verhaal, wij blijven jullie verhalen volgen. Groetjes -
27 Augustus 2016 - 14:09
Longhouse 375 Dishoek:
Daniel craig, george clooney?.........vind hem altijd op mr.Bean lijken.
Veel plezier en blijf schrijven. -
27 Augustus 2016 - 14:33
Aad En Gerda Seijner:
LEUK, wat van jullie te horen. Wat een belevenissen. Genieten jullie er maar lekker van. -
28 Augustus 2016 - 11:30
Wim En Lea Den Engelsman:
Wat fijn om mee te mogen genieten van jullie prachtige reis en verhalen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
